Rzeka – Vitali

Vitali pochodzi z Brześcia na Białorusi. Był przedsiębiorcą, miał dom jednorodzinny, prowadził firmę. Po sfałszowanych wyborach przyłączył się do protestów wyrastając szybko na lidera organizującego lokalne manifestacje. Z grupą osób malował hasła na murach, drukował ulotki, skrzykiwał ludzi przez komunikator internetowy.
Po kilku miesiącach takiej działalności milicja zatrzymała osobę, która zgodziła się pójść na współpracę. Służby zaczęły wyłapywać ludzi. Vitali dostał ostrzeżenie, żeby uciekać. Vitali na Białorusi ukrywał się przez około pięć miesięcy. W tym czasie jego dom został przeszukany. Skonfiskowano jego samochód i paszport. Wystawiono za nim list gończy stawiając mu zarzuty, zagrożone karą 10 lat więzienia. Żonie Vitalija zagrożono odebraniem dzieci.
Ostatecznie zdecydował się na ucieczkę do Polski, bo słyszał, że tu może liczyć na pomoc. Nie miał innego wyjścia jak przepłynąć graniczną rzekę Bug… Sam… W marcu…
Historia Vitalija została opisana przez Gazetę Wyborczą – tutaj.

Babcia – Anna

Pochodzi z Białorusi, planowała spokojnie zestarzeć się w Mińsku – zajmować się ogródkiem, szydełkować i gościć dwoje wnucząt: 5-letnią Nastię i 7-letniego Vanię. Niestety, jej córka Antonina Konovalova i zięć Sergiej Yaroshevic zostali więźniami politycznymi białoruskiego reżimu. Wystarczyło, że byli członkami zespołu inicjatywnego jednego z kandydatów na prezydenta. Dzieci miały zostać umieszczone w domu dziecka. Babcia na to nie pozwoliła i uciekła z wnukami. W związku z brakiem wizy początkowo na Ukrainę, dopiero stamtąd, po dopełnieniu potrzebnych formalności, rodzina przyjechała do Warszawy. Mieli ze sobą tylko dwie torebki i 90 dolarów, kiedy przyjechali do Polski. Nie zabrali żadnych rzeczy.
Wszystko zostało na Białorusi..
Historia babci Anny została opisana przez portal Nasze Miasto – tutaj

Ratownik medyczny – Fedia

Fedia pracował na Białorusi jako ratownik medyczny. Miał też hobby – był blogerem. W mieście, gdzie mieszkał, miał około 15 tysięcy followersów. Tyle wystarczyło, żeby władza zwróciła na niego uwagę.

Zawsze mówił, jak jest: jak wygląda medycyna „od środka”, co się dzieje w mieście podczas akcji protestacyjnych, jak się zachowuje milicja.

Jednego dnia został zatrzymany jego kolega, również bloger, z którym współpracował. Fedia został ostrzeżony – „będziesz następny”.

Tego samego dnia uciekł z Białorusi wraz z żoną i 6 letnim dzieckiem. Wiedział, że granica z Polską jest dobrze strzeżona, dlatego najpierw przez nas dostał się na Ukrainę. Kilka tygodni później, po otrzymaniu wizy, już do Polski, gdzie muszą ułożyć sobie życie od nowa…

Dyrektor szkoły

Ma rodzinę: żonę i 3 niepełnoletnich dzieci. Na Białorusi był dyrektorem szkoły, w której znajdował się lokal wyborczy. Po zakończeniu głosowania odmówił podpisania protokołu ze sfałszowanymi wynikami. Podpisał protokół z poprawnie przeliczonymi głosami. Kilka dni później został zwolniony. Wkrótce otrzymał również list, w którym białoruska opieka społeczna pytała o warunki, w których żyją dzieci, stawiając pod znakiem zapytania zdolność rodziny do opieki nad małoletnimi. Zrozumiał, że na zwolnieniu z pracy represje się nie skończą. Tego samego dnia rodzina spakowała najpotrzebniejsze rzeczy i uciekła do Polski.

Rodzina

12 lat temu adaptowali 3-miesieczną wówczas dziewczynkę, której stworzyli bezpieczny, kochający dom.

Po sfałszowanych wyborach, jak wielu ich sąsiadów, wzięli udział w pokojowych marszach protestacyjnych.

Najpierw otrzymali wezwanie na milicję, gdzie otrzymali mandat. Nic strasznego. Później jednak przyszedł list z opieki społecznej, w którym stwierdzono, że zweryfikowana zostanie ich zdolność do sprawowania opieki nad adoptowanym dzieckiem. Zrozumieli, że córka może im zostać odebrana. Mimo, że nie znali języka i nie mieli dużych oszczędności, uciekli do Polski, aby ratować dziecko